Kannabinoidy zyskują coraz większe znaczenie w medycynie, zwłaszcza od lat 90-tych ubiegłego wieku. Ponieważ praktycznie całe ludzkie ciało jest nasycone receptorami kannabinoidowymi, wiele procesów zachodzących w naszym ciele jest kontrolowanych przez układ endokannabinoidowy, co prowadzi do łagodzenia obrazów i objawów różnych chorób. Oprócz naturalnych kannabinoidów z roślin konopi włóknistej oraz indyjskiej i medycznej marihuany, zastosowanie w medycynie znajdują również niektóre syntetyczne kannabinoidy.
Jednym z powodów jest to, że konopie do dziś są w wielu krajach zakazane, nawet do użytku medycznego. Z prawnego punktu widzenia o wiele łatwiej jest zatwierdzić lekko zmodyfikowaną substancję czynną w wyizolowanej postaci i wprowadzić ją do obrotu za pośrednictwem koncernu farmaceutycznego niż dopuścić do legalnego obrotu roślinę. Innym powodem jest to, że w rzeczywistości istnieją syntetyczne i półsyntetyczne kannabinoidy, które w niektórych zastosowaniach działają nawet skuteczniej niż THC.
Kannabinoidy występują w niezliczonych podstawowych strukturach chemicznych. Z każdego kannabinoidu można stworzyć wiele innych pochodnych, które, poprzez niewielką modyfikację cząsteczki, mogą mieć znacznie bardziej selektywne i silniejsze działanie niż jego substancja wyjściowa. Jednym z tych półsyntetycznych kannabinoidów, których nie można pominąć w medycynie, jest Nabilon.
Pochodna THC z Lat 70-tych
Nabilon po raz pierwszy został zsyntetyzowany przez amerykański koncern Eli Lilly we wczesnych latach siedemdziesiątych i opatentowany przez niego w 1975 roku. Pod względem chemicznym Nabilon jest pochodną Delta-9-THC. Podobnie jak HHC, Nabilon występuje jako Racemat. Oznacza to, że jest to mieszanina dwóch różnych izomerów. Izomer jest lustrzaną wersją cząsteczki. To odbicie powoduje również niewielką zmianę w ogólnym efekcie. Nabilon jest dopuszczony do obrotu jako produkt leczniczy w wielu krajach świata.
Szczególnie w USA i Wielkiej Brytanii Nabilon jest szeroko rozpowszechniony jako środek przeciwwymiotny. W Niemczech jest on wymieniony w ustawie o środkach znieczulających i może być przepisywany za pomocą recepty na środki znieczulające. Niestety, zgodnie z niemieckim orzecznictwem Nabilon może być przepisywany dopiero po wyczerpaniu wszystkich innych opcji leczniczych.
Skuteczne Łagodzenie Objawów Przy Ciężkich Nudnościach
Głównym obszarem działania Nabilonu jest łagodzenie nudności związanych z zakażeniem wirusem HIV i nowotworami. Nabilon jest tak zwanym lekiem przeciwwymiotnym, czyli substancją czynną mającą na celu wyeliminowanie nudności. Może to być prawdziwe błogosławieństwo, zwłaszcza dla chorych na raka, ale także dla chorych na anoreksję wywołaną przez HIV. Jednym z najpoważniejszych skutków ubocznych chemioterapii związanych z chorobą nowotworową jest utrata apetytu i występowanie ostrych, ciężkich nudności, które mogą uniemożliwić przyjmowanie pokarmu. W najgorszym przypadku leczenie należy przerwać ze względu na pogorszenie stanu fizycznego.
I tutaj do gry wkraczają leki przeciwwymiotne, takie jak THC i jego półsyntetyczny potomek Nabilon. Wielu użytkowników konopi indyjskich wie, że po zapaleniu napada nas ostry głód. To właśnie ten efekt jest wywoływany przez przeciwwymiotne działanie THC. Nabilon ma ten sam efekt, ale ma tę zaletę, że jest jeszcze bardziej selektywny, a przede wszystkim jego działanie utrzymuje się o wiele dłużej i jest bardziej równomiernie. Zazwyczaj zalecana dawka to 1-2 miligramy dwa razy na dobę. Substancja czynna jest podawana doustnie w postaci kapsułek.
Należy zauważyć, że Nabilon, podobnie jak THC, ma również działanie psychoaktywne. Ze względu na długi czas działania, wynoszący od 8 do 12 godzin, stosowanie 2 razy dziennie jest idealne, aby w dużej mierze wyeliminować nudności. Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy Nabilon nie powoduje poważnych fizycznych skutków ubocznych, ale ogranicza się do tych skutków ubocznych, które są również znane z THC.
Inne Właściwości Medyczne
Oprócz zastosowania jako środka przeciwwymiotnego, Nabilon ma również właściwości przeciwbólowe. Wydaje się on skuteczny zwłaszcza w przypadku bólu neuropatycznego związanego z chorobą nowotworową. Jedno z najważniejszych badań dotyczących zakresu medycznego Nabilonu pochodzi z 2008 roku i było prowadzone przez Marka Ware’a z kanadyjskiego Mc. Gill University.
Wykazano, że po 4 tygodniach u wszystkich ochotników biorących udział w badaniu preparat Nabilon w dawce 0,5 mg na dobę powodował zmniejszenie bólu neuropatycznego średnio o 2 punkty w 11-punktowej skali bólu. Test ten jest standardowym kwestionariuszem służącym do oceny nasilenia bólu neuropatycznego. Cechą charakterystyczną Nabilonu jest to, że wydaje się on również działać przeciwlękowo.
Podczas gdy THC jest znane z nasilania paranoi, w przypadku Nabilonu efekt wydaje się odwrotny. Już w 1981 roku badanie przeprowadzone w USA na 25 ochotnikach z zaburzeniami lękowymi wykazało, że po 28 dniach przyjmowania leku Nabilon intensywność lęku w porównaniu z grupą placebo znacznie się zmniejszyła.
Interesujące było również odkrycie, że dawka uspokajająca wydaje się być znacznie niższa od dawki psychoaktywnej. Żaden z pacjentów nie zgłosił zmian świadomości typowych dla konopi indyjskich podczas przyjmowania leku Nabilon. Fakt ten może również sprawić, że Nabilon stanie się potencjalnym kandydatem do leczenia zaburzeń lękowych.
