Wygląda na to, że sztucznie wyprodukowany cannabinoid o nazwie JWH-018 wydaje się nie mieć jednakowego wpływu na osoby, które go spożywają. Wynika to z eksperymentalnego badania, które zostało przeprowadzone w Holandii.
Pierwotnie syntetyczne cannabinoidy były wykorzystywane do podstawowych badań. Amerykański chemik John W. Huffman opracował syntetyczne cannabinoidy, aby lepiej zrozumieć system endokannabinoidowy, który znajduje się w ludzkim organizmie. On i jego zespół publikowali wyniki swoich badań w publicznie dostępnych artykułach. Były one oczywiście czytane również przez ludzi o innych zainteresowaniach. W 2009 roku okazało się, że mieszanka ziół o nazwie Spice, czyli słynny dopalacz, została spryskana syntetycznym cannabinoidem JWH-018 w celu uzyskania efektu, który jest podobny do działania konopi indyjskich.
Podobnie jak THC, ta sztuczna substancja wiąże się z receptorami cannabinoidowymi w naszym organizmie. Jednak efekt JWH-018 jest od czterech do pięciu razy silniejszy niż efekt THC, ale nie zawsze. Zespołowi badawczemu kierowanemu przez Eefa Theunissena udało się udowodnić w swoim eksperymencie, że JWH-018 ma różny wpływ na swoich użytkowników.
Zespół w kontrolowanych warunkach poddał grupę 10 kobiet i 7 mężczyzn, którzy mieli już doświadczenia z marihuaną, badaniom. Probanci nie wiedzieli jednak, czy inhalują JWH-018, czy też placebo bez zawartości od narkotyków. Następnie przeprowadzili serię testów, aby ocenić, jak bardzo odurzone czują się badane osoby.
Brak działania albo bardzo silnie działanie JWH-018
Subiektywne oddziaływanie było bardzo zróżnicowane. Dziewięciu probantów nie odczuło praktycznie żadnego efektu. Pozostałe osoby czuły się lekko na highu albo oceniali swój rausz w 10-stopniowej skali na najwyższy. Subiektywne odczucie rauszu znalazło również odzwierciedlenie w ich badaniach krwi. Wyższe stężenie syntetycznej substancji czynnej we krwi wykryto u osób, które czuły się mocno odurzone.
Zespół badawczy przypuszcza, że różne efekty mogą być wyjaśnione, przynajmniej częściowo, przez indywidualne różnice w inhalacji materiału. Probanci powinni byli wdychać substancję czynną z waporyzatora na jednym wdechu. Wygląda na to, że każda z nich zrobiła inny wdech.
Czasowe opóźnienie oddziaływania zwiększa ryzyko przedawkowania
Theunissen i jej zespół wskazują również, że konsumenci dostępnych na rynku mieszanek ziołowych, czyli dopalaczy, nie są w stanie oszacować stężenia składnika aktywnego, jaki jest w nich zawarty. Badania wykazały, że składnik aktywny różni się w zależności od tego, na jaką paczkę trafimy i może być nawet nierównomiernie rozłożony w jednym opakowaniu. Wdychana dawka może zatem podlegać silnym wahaniom, podobnie jak było to widoczne w eksperymencie.
Badanie wykazało również, że istnieje czasowe opóźnienie pomiędzy stężeniem substancji czynnej we krwi a subiektywnie odczuwanym oddziaływaniem substancji. Konsumenci dostrzegaliby więc czasami efekt później niż sugerowałyby to zawartości krwi. Takie zjawisko znacznie zwiększa ryzyko przedawkowania, co czasem może mieć poważne konsekwencje.
Źródła:
Theunissen, E. L., Hutten, N. R. P. W., Mason, N. L., Toennes, S W., Kuypers, K. P. C. & Ramaekers, J. G. (2019). Neurocognition and Subjective Experience Following Acute Doses of the Synthetic Cannabinoid JWH-018: Responders Versus Nonresponders. Cannabis and Cannabinoid Research, 4(1), 51-61.
Wiley, J. L., Marusich, J. A., Huffman, J. W., Balster, R. L. & Thomas, B. F. (2011). Hijacking of Basic Research: The Case of Synthetic Cannabinoids. Methods Rep RTI Press, 17971. doi: 10.3768/rtipress.2011.op.0007.1111.
